مستند فوق تشکیل شده از چهار فیلم است که همگی
پیرامون یک شخصیت اند؛ جان برگر(برجر) ادیب و منتقد هنر. فصل اول با نام راه های
شنیدن چهره ی دوستانه و ساده ی او را برایمان ترسیم می کند. تیلدا سوئینتون
بازیگر انگلیسی دوست قدیمی جان است که پس از پنج سال دوری در فصل زمستان به
ملاقاتش آمده. آن ها از اشتراکاتشان، علایق و بخش مختصری از پیشینه ی خانوادگی شان
را بازمی گویند. جان حین صحبت ها نقاشی می کشد، نظراتش را بیان می کند و به خانه و
همسرش رسیدگی می کند. فصل دوم با نام بهار همراهی مستندسازان جوان با جان، پس از
مرگ همسرش است. تمرکز این بخش روی نگرش و نگاه جان به حیوانات است. حیواناتی که
بخش بیشتر آثار او مربوط به آن هاست و یکی از دلایلی که او سرزمینش را ترک کرده و
به فرانسه آمده تا در مزرعه ی کوچکش زندگی کند، همین تماشای نزدیک حیوانات و
برخورد و تعامل با دامپروران بوده. بیشتر این بخش به خوانش یکی از کتاب های مهم
جان و همراهی آن با تصاویر گرفته شده از حیوانات است. در این بین دیدگاه دیگر
اندیشمندان راجع به موضوع مورد نظر نیز مطرح می شود. فصل سوم با نام ترانه ای برای
سیاست. جان در کنار تعدادی هنرمند دیگر در مورد سیاست صحبت می کنند. حرف هایی
کوتاه اما مهم. به خصوص که برای او اعتراض جایگاه خاصی دارد و معتقد است که باید
اعتراض کرد و ساکت نماند. در اینجا او به نقش کارآمد ترانه در انتقال اندیشه ها و
بیان اعتراض اشاره می کند. جان اذعان می دارد که نثر نمی تواند به خوبی ترانه عمل
کند و همگان را تحت تأثیر قرار بدهد. فصل چهارم با نام هنگام برداشت مکمل فصل
ابتدایی است. بازگشت بههمان فضای
خانوادگی، این بار در فصل تابستان با حضور جان در پاریس و پسرش در مزرعه ی کوچکی که به او سپرده شده.
نیمی از این بخش به هم نشینی فرزندان تیلدا سوئینتون با جان و پای صحبت هایش نشستن
و نیمی دیگر به سپری کردن زمانی در کنار پسر او و خانواده اش در مزرعه می گذرد. هر
چهار فصل ساخت متفاوت و منحصر به فرد خود را دارند.
*بخشی از شعر زمین، سروده ی محمود درویش که از
همان ابتدای فیلم پوسترش در ایوان خانه ی برگر به چشم می آید. جان اشعار درویش را
در قالب یک مجموعه ترجمه کرده و در آن کتاب از تصویرگری هایش نیز استفاده شده.
پی نوشت: این مطلب پیش تر در سایت پلاتو منتشر شده است.
